بررسی تاثیر متغیرهای نهادی و کلان اقتصادی بر ساختار صنعت بانکداری

کارکرد اصلی بازارهای مالی در اقتصاد، فراهم نمودن روشی برای هدایت و تخصیص سرمایه‌ها از سوی پس‌اندازکنندگان به سوی سرمایه‌گذاران می‌باشد. از آنجایی که در کشورهای در حال توسعه بانک‌ها نقش مهمی را در بازارهای مالی بازی می‌کنند، می‌توان با یافتن برخی از متغیرهای مؤثر بر ساختار این بازار روند کاراتری برای تخصیص سرمایه‌ها ایجاد نمود. در این مقاله به بررسی اهمیت و تاثیر متغیرهای نهادی و کلان اقتصادی روی ساختار صنعت بانکداری برای یک نمونه 15 تایی از کشورهای حوزه چشم انداز 20 ساله ایران و ایران در سال‌های 2002 تا 2009 با روش حداقل مربعات تعمیم یافته (EGLS) و اثرات ثابت داده‌های تلفیقی (پانل) پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد که لگاریتم GDP سرانه به عنوان یک پراکسی برای توسعه نهادها مهم‌ترین متغیر در توضیح دادن قدرت بازاری است. متغیرهای نهادی دیگر مانند شاخص آزادی اقتصادی، شاخص حکمرانی و شاخص آزادی مالی بعد از متغیرهای مشخصه بانک‌ها (نسبت تسهیلات اعطایی به دارایی‌ها و لگاریتم کل دارایی‌ها) مهم هستند. نرخ تورم اگر چه اثر معنی‌داری روی ساختار صنعت بانکداری دارد اما این تاثیر اندک است و تاثیر نرخ رشد GDP روی ساختار از نظر آماری معنی‌دار نیست